مرد تا چه زمان میتواند طلاق ندهد ؟
به طور کلی با شروع اختلافات خانوادگی و طرح دعوا از ناحیه زوجین در دادگاهها معمولا مردان در اولین فرصت اقدام به طرح شکایت تمکین و یا ارسال اظهارنامه می نمایند ،و با طرح دعوی تمکین احساس می کنند که دیگر زن حق دریافت نفقه را نخواهد داشت و در انتها می شود اورا برای مهریه هم تحت فشار قرار داد.
نظر به اینکه حق طلاق در ایران با مرد بوده و زن به هیچ وجه قادر به جدایی نمی باشد. لذا این امر موجبات مشکلات فراوان و بحث های زیادی در جامعه شده است که چرا این حق مختص مرد بوده و زن حق طلاق ندارد.
اما اگر از منظر تخصصی تر و قانونی تری به موضوع نگاه بیاندازیم به این نتیجه می رسیم که اگر حتی مرد هم حاضر به طلاق زن نباشد زن می تواند در موضوعاتی از دادگاه تقاضای طلاق را بنماید و این بدان معنی می باشد که در مواردی زن نیز حق طلاق دارد و مرد نمی تواند از این موضوع جلوگیری نماید .
به طور کلی علاوه همه موارد فوق زن می تواند به استناد مواد 1120 ، 1125 ، 1130 از دادگاه تقاضای طلاق را بنماید و مرد در این رابطه هیچ گونه حقی ندارد .
براساس ماده 1120 قانون مدنی در همه مواردی که مرد دارای بیماری های محصور در این قانون باشد و عدم درمان آنها را ثابت نماید می تواند از دادگاه تقاضی طلاق بینماید.
بیماری های این ماده به شرح زیر میباشند :
1 – مرد اخته باشد و به طور کلی هیچ گونه توانایی برای اینکه فرزندی از وی متولد شود را نداشته باشد .
2- آلت مرد مقطوع باشد : منظور از مقطوع در این زمینه این است که مرد قدر به برقراری رابطه جنسی با همسر خود نبوده و زن نتواند از این رابطه زناشویی لذت ببرد .
3-آنچه که در قانون بدان عنن گفته می شود و آن به بیماری گفته می شود که مرد قادر به انجام هیچ گونه رابطه جنسی نبوده و یا از این موضوع کراهت داشته باشد .
موضوع بعدی ماده 1125 می باشد که به بیماری جنون مرد می باشد که در صورتی که مرد به هر دلیلی بدان مبتلا شده و یا دچار آن شود، زن می تواند از دادگاه تقاضای طلاق را بنماید.
قانون نیز به این بیماری بسیار توجه نموده است و به طور کلی در مواد مختلفی بدان پرداخته و در ماده 1125 قانون مدنی ان را یکی از موارد و حق طلاق زن می داند .
مورد دیگری که در قانون بدان اشاره شده است و در دو ماده 1130 و ماده 1129 نیز بدان اشاره شده است پرداخت نفقه از ناحیه مرد به زوجه می باشد .
به طور کلی منظور از نفقه پرداخت خرج و مخارج متعارف زن و براساس سطح خانوادگی زن می باشد . بدین صورت که مرد در هر شرایطی باید نفقه زن را پرداخته و حتی پرداخته نفقه زن بر پدر و مادر نیز دارای اولویت می باشد و این امر نشان از اهمیت بالای نفقه در زندگی مشترک را دارد .
مورد دیگر ماده 1130 قانون مدنی می باشد که در این خصوص به موضوعاتی پرداخته است که زن در صورت اثبات انها می تواند از محکمه خانواده تقاضای طلاق را بنماید و حتی اگر زوج نیز حاضر به این امر نباشد و زن هر یک از موارد را به محکمه ارائه نماید و یا اثبات کند دادگاه خود زن را مطلقه خواهد نمود.
1- در صورتی که مرد به مدت 6 ماه متوالی و یا 9 ماه متناوب زندگی مشترک را ترک نموده باشد . در این صورت زن می تواند ابتدا با توجه به این امر و اثبات آن از دادگاه تقاضای صدور حکم به طلاق زن را بنماید.
2- ابتلای مرد به بیماری های مقاربتی : در این موارد زن می تواند از رابطه با شوهر خودداری نموده و با توجه به وضعیت بیماری حتی می تواند از تمکین نیز خوداری کند و در دادگاه نیز از این موضع در جهت صدور حکم عدم امکان سازش استفاده نماید.
3- صدور حکم به 5 سال حبس به شوهر. در این مورد تنها در شرایطی زن می تواند دادخواست طلاق ارا مطرح نماید که حکم قطعی شده باشد و به همراه دادخواست بله نزد دادگاه خانواده تحویل گردد.
4- مورد دیگر در این خصوص اعتیاد شوهر می باشد و این در صورتی است که وی حاضر به ترک نباشد و موجبات اذیت و آزار و اختلال در زندگی مشترک را نموده باشد .
به طور کلی در هر موردی که مرد حاضر به طلاق زن نباشد وی می تواند با اثبات هر یک از موارد فوق و همچنین بعد از آن ارائه دادخواست به دادگاه خانواده و طی مراحل قضائی حکم طلاق خود را از دادگاه دریافت نماید .