طبق قانون هر چیزی که ارزش مالی داشته باشد و معلوم ومعین باشد و قابل تملک باشد قابل تعیین به عنوان مهریه می باشد. بنابراین میبینیم که در عقدنامه ها سفر حج و آینه و شمعدان هم به عنوان مهر قرار می دهند اما در صورتی اعتبار دارد که مقوم به مقداری پول گردد تا ارزش مالی پیدا کند.
اما آنچه به عنوان مهریه رایج است تعداد سکه طلا می باشد که اگر زوج در زمان 1 به زن مقداری پول به عنوان مهریه پرداخت نماید در حکم دادگاه آن را مقوم به تعداد سکه طلا می نمایند تا مطابق با آن چیزی که در عقد نامه ذکر گردیده است باشد. طبق قانون مهریه را باید چیزی قرار داد که زوج قدرت بر تسلیم آن را داشته باشد و معلوم و معین باشد بنابراین مثلاً اگر قرار باشد ملک و زمینی به عنوان مهریه قرار گیرد حتی اگر در زمان انعقاد عقد نکاح وجود ندارد اما باید کاملاً از نظر مساحت و متراژ و محله و دیگر مشخصات آن معلوم گردد تا هیچ گونه ابهامی وجود نداشته باشد زیرا اگر مقدار مهریه مجهول باشد اعتباری ندارد و زوج موظف به پرداخت آن نمی باشد که در اینگونه موارد به زن مهرالمثل تعلق می گیرد.
برای ارتباط با 1 به صفحه فوق مراجعه نمایید.