افترا در لغت به معنای نسبت دادن صفاتی که در فرد وجود ندارد. در واقع به معنای دروغ بستن و بهتان زدن میباشد. از جمله نسبت دادنهای سریع عمل مجرمانه بر خلاف حقیقت به شخصی که معین باشد و یکی از این روشها در قانون مشروط بر اینکه صحت عمل مجرمانی به وی نسبت داده شود.
افترا انواع مختلفی دارد. اگر افترا به وسیله جملاتی باشد که با اشارههای بدنی همراه باشد، در واقع افترا به صورت شفاهی انجام شده باشد. افترا در نوشته و یا اشکال به فردی نسبت داده شود. مثلاً در قالب نامه و مقاله و روزنامه و تصویرهای گرافیکی، صداهای ضبط شده، ایمیل و این موارد باشد که به این موارد افترای رسانهای میگویند. اما تفاوت اساسی که میان افترا شفاهی و ابتدایی رسانهای وجود دارد، در ابتدا شفاهی، شاکی باید آسیبهایی که به اعتبار و آبرو او وارد شده را جبران کند. زیرا آسیبهای پایدار وجود ندارد. اما در مورد شخصی از طریق افترایی رسانهای قرار گرفته باشد، آسیبهایی که به وارد شده مفروض است و دادگاه باید حکم آنها را صادر کند؛ بدون آنکه به اثبات این آسیبها نیاز داشته باشد. همه جلسات دادرسی که به منظور رسیدگی به افترا میباشد و فقط با حضور قاضی و با حضور هیئت منصفه میباشد و هر جرمی که از طرف مطبوعات انجام میشود، از طرف هیئت منصفه نیز نیازمند رسیدگی میباشد. افراد با دیدگاههای خاص سیاسی در هیئت منصفه فعالیت میکنند و هیأت منصفه باید دارای افرادی باشد که از اهالی مطبوعات حقوقدانان و یا هیئت علمی دانشگاه باشد و بیانگر افکار و خواستههای عموم افراد جامعه را در نظر بگیرد و قانون با در نظر گرفتن هیئت منصفه نیازمند به سفر نگاه قضایی میباشد.
بنابراین هیئت منصفه در واقع برای آن است که جرم مطبوعاتی به قضاوت افکار و آرای عمومی در نظر بگیرد و دادگاه معتقد است که جمله تهدید آمیز از جمله توحید موجب بدنامی و یا اعتباری میشود و از دیدگاه اعضای یک جامعه به این صورت جلوه میکند یا در غیر این صورت جملهای است که نشان دهنده دشمنی تحقیق یا اهانت باشد و باعث آسیب رساندن به اعتبار شخص در محل کار و یا تجارت حرفهای میباشد.
زمانی که ثابت شود شاکی از انتشار افترا و یا جملاتی که به او نسبت داده شده، رضایت داشته و با علم و اطلاع خود منتشر شده، این جملات به تحریک خود شاکی منتشر شده به همین جهت متهم میتواند از این افتر را و اتهامی که به او وارد شده ساقط شود. وقتی بتوان ثابت کرد که شاکی از انتشار افترا رضایت داشته از این افترا و این اتهامی که به او نسبت داده شده، تبرئه میشود.
زمانی که موضوع صداقت و جریان اطلاعات با مصلحت افراد و جهت حفظ آبروی آنها در موازنه و در تداخل باشد، جریان اطلاعات بر آبرو برتری دارد. به طور معمول از روی رسانه و با سخنان افراد در رسانهها انعکاس پیدا میکند. افرادی که مسائل مربوط به منافع عمومی را از روی صداقت و سوء نیت تفسیر میکند، نسبت به افترای رسانه مصونیت دارد.
اگر تفسیر توهین آمیز باشد، برای چنین مسمومیتی ثابت میشود که به عنوان یک تفسیر بوده و این تفاسیر یک اظهار نظر صادقانه در مورد این حقایق بوده و بر اساس ماده ۶۹۷ قانون مجازات قانون گذار به دو صورت اعمال مجازات را پیش بینی میکند و دادرس به دادگاه اختیار میدهد که زمانی مرتکب را به یک ماه تا یک سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کند، این نوع جرم به تنهایی کمتر مطرح شده و بیشتر همراه جرایم دیگه بررسی میشود. از جمله دعاوی خانوادگی و موارد دیگر حرفهایی که بین طرفین زده میشود، توهین آمیز و یا ناسزا میباشد.
جرم توهین میتواند به شکل گفتار، کردار، نوشتار و یا حتی اشاره دست باشد. به این ترتیب رفتاری همانند آب دهان انداختن روی دیگران، تهدید و توهین و غیره و سنگ پرتاب کردن به افراد از نظر عرفی باعث تحقیر اشخاص میباشد و میتواند توهین کیفری محسوب شود. به همین دلیل اشارات انگشت دست در فرهنگ کشور ما و کشورهای دیگر اهانت آمیز تلقی میشود. جهت شکایت جرم افترا و یا نسبت دادن الفاظ ناپسند شما میتوانید به کلانتری شماره ۱۳۹ مرزداران مراجعه کنید و شکایت خود را علیه افراد کلانتری ارائه کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید از وکلای مجموعه تهران وکیل کمک بگیرید. وکلای مجموعه تهران وکیل آمادهی خدمت رسانی به شما مشتریان عزیز میباشند. جلب رضایت شما مشتریان گرامی، هدف وکلای صاحب تجربه این مجموعه است؛ پس با اطمینان خاطر پروندههای خود را در این زمینه به وکلای تهران وکیل بسپارید و با شمارههای موجود در سایت تماس بگیرید.