در این مطلب به موضوع ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی اشاره شده است. شما می توانید در صورت نیاز به مشاوره حقوقی رایگان از طریق راههای ارتباطی با ما در تماس باشید .
ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی
ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی به چه صورت است؟
ادعایی که موضوع آن دین و وجه رایج باشد و با مطالعه دائم تمکن مدیون بدون اطلاع از پرداخت کند؛ در صورت تغییر فاحش شاخص قیمت سالانه از زمان سر رسید سازمان پرداخت و پس از مطالبه طلبکار با رعایت دادگاه تناسب تغییر شاخص سالانه که توسط بانک مرکزی ایران مشخص می‌شود؛ محاسبه و مورد حکم قرار می‌گیرد. مگر اینکه طرفین به دیگری مصالبه کند و در موضوع مطالبه وجه رایج باشد؛ از تاریخ مطالبه رسمی از مدیر می‌تواند خسارت صنعتی را بر اساس نرخ شاخص سالانه بانک مرکزی مطالبه کند.
در تحولات پولی و وجه نمی‌توان وجه را مشخص نمود. مگر اینکه میزان وجه التزام حداکثر در حد شاخص تورم اعلامی بانک مرکزی در محاسبه خسارت تاخیر تادیه وجه نقد باشد. در هر حال ضوابط و شرایط مندرج در ماده ۵۲۲ آیین دادرسی مدنی باید رعایت شود. در خصوص وجود به عنوان خسارت وجه التزام قراردادی در قرارداد چک مندرج است. با توجه به دلایل زیر توافق در جریمه به عنوان وجه التزام و خسارت تاخیر تادیه که از سوی اشخاص باشد و قدر وجود ماده ۵۲۲ آیین دادرسی دادگاه عمومی انقلاب در امور مدنی مسموع می‌باشد؛ از سوی بانک‌ها انجام شود و در چارچوب مقررات ماده یک قانون نحوه مطالبات بانک‌ها مصوب سال ۸۸ مجمع تشخیص مصلحت نظام و ماده ۱۵ قانون عملیات بانکی بدون ربا انجام می‌شود.
تعریف وجه التزام
وجه التزام مبلغی است که از سوی طرفین قرارداد در قرارداد نوشته می‌شود تا هر یک از طرفین که به تعهد خود در زمان مقرر عمل نکند، می‌بایست مبلغی را به عنوان جریمه تأخیر پرداخت نماید.
فی الواقع وجه التزام نوعی ضمانت اجرای تخلف از انجام تعهد در قرارداد می‌باشد. به طور مثال در قرارداد فروش یک ملک، می‌توان شرط نمود در صورتی که فروشنده در موعد مقرر اقدام به انتقال تنظیم سند رسمی ننماید، می‌بایست به ازای هر روز تأخیر مبلغی را به عنوان وجه التزام پرداخت نماید.
هر یک از طرفین قرارداد که در موعد مقرر به تعهد خود عمل ننماید، طرف دیگر می‌تواند دادخواست مطالبه وجه التزام را ارائه نماید. در دعوای مطالبه وجه التزام، خواهان دعوا کسی است که تعهد به نفع او شده است و خوانده دعوا نیز کسی است که باید تعهد را انجام داده ولی به تعهد خود عمل نکرده است.
در صورت نیاز به 1 می توانید در هر ساعت از شبانه روز با دفتر حقوقی تهران وکیل تماس حاصل فرمایید. همچنین می توانید به منظور دریافت 1 در ساعات غیر اداری از طریق راه های ارتباطی موجود در وب سایت اقدام فرمایید. همچنین می توانید در صورت نیاز نسبت به دریافت مشاوره حقوقی ار طریق واتساپ نیز اقدام فرمایید.
ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی
دعوای مطالبه وجه التزام یک دعوای منقول است حتی اگر ناشی از قراردادی باشد که موضوع آن ملک است، بنابراین مرجع صالح جهت تقدیم دادخواست، دادگاه محل اقامت خوانده و یا محل اجرا و یا انعقاد قرارداد می‌باشد.
بعد از صدور رأی مبنی بر محکومیت خوانده به پرداخت وجه التزام و قطعی شدن آن، به درخواست خواهان اجراییه صادر و پرونده به اجرای احکام ارسال می‌گردد. در این مرحله باید در ابتدا در صورت اطلاع، اموال خوانده به دادگاه جهت توقیف معرفی گردد و در صورت عدم اطلاع و شناسایی آنها، خواهان می‌تواند درخواست اخذ استعلام از ادارات ثبت اسناد و املاک، بانک مرکزی، راهنمایی و رانندگی و همراه اول را جهت شناسایی اموال، بنماید. در صورتی که مالی از محکوم علیه (خوانده) شناسایی نگردد، می‌توان درخواست جلب او را نمود.
متعهد له (کسی که تعهد به نفع او شده است) وارد نشده باشد. اما اگر وجه التزام در قرارداد پیش بینی نشده باشد، متعهد له برای مطالبه آن در ابتدا باید ثابت نماید که به علت تخلف از انجام تعهد، ضرری به او وارد شده است و بعد باید در مورد ضرر و زیان، کارشناس مبلغ آن را مشخص کند.
اگر در قراردادی مبلغی تحت عنوان وجه التزام تعیین شده باشد، دادگاه مکلف است که متعهد را به پرداخت همان مبلغ محکوم نماید و دادگاه حق ندارد آن مبلغ را کمتر یا بیشتر نماید. می‌توان در قرارداد شرط کرد که اخذ وجه التزام توسط متعهد له، مانع اجرای تعهد اصلی توسط متعهد نیست.
اگر مبلغ تعیین گردیده مورد توافق طرفین بابت وجه التزام، مبلغی غیر متعارف باشد، در این صورت بعضی محاکم فقط تا سقف تعهد اصلی و بر مبنای حد متعارف، حکم صادر می‌نمایند اما بعضی محاکم با استناد به ماده ٢٣٠ قانون مدنی، نسبت به پرداخت وجه التزام تا هر میزانی که باشد، حکم صادر می‌نمایند. ماده ٢٣٠ قانون مدنی: اگر در ضمن معامله شرط شده باشد که در صورت تخلف متخلف مبلغی به عنوان خسارت تادیه نماید؛ حاکم نمی‌تواند او را به بیشتر یا کمتر از آن چه که ملزم شده است محکوم کند.
اگر متعهد به واسطه امری که خارج از اراده او و غیرقابل پیش بینی بوده است، نتواند تعهد را در وقت مقرر انجام دهد، در این صورت متعهد محکوم به پرداخت وجه التزام نمی‌شود.
خواهان می‌تواند خسارت تأخیر اجرای تعهد را تا روز تقدیم دادخواست، محاسبه و تقدیم دادگاه نماید اما در مورد خسارت تأخیر تأدیه خواهان می‌تواند آن را تا زمان اجرای حکم مطالبه کند.
در مورد اینکه با پرداخت وجه التزام، متعهد می‌بایست تعهد اصلی را انجام دهد یا خیر، اختلاف نظر وجود دارد اما نظر اکثریت این است که اگر وجه التزام عدم انجام تعهد گرفته شود، متعهد را نمی‌توان مجبور به انجام تعهد کرد.
مطالبه وجه التزام عدم ایفای تعهد مبنی بر حضور در تاریخ مقرر جهت تنظیم سند رسمی، منوط به اثبات آمادگی خواهان جهت ایفای کامل تعهدات خود است.
مطالبه وجه التزام ناشی از تأخیر تحویل مبیع و اجرت‌المثل ایام تصرف مبیع به طور هم‌زمان قابل جمع و مطالبه نیست.
انعقاد قرارداد ثانوی مانع استحقاق مطالبه وجه التزام مندرج در قرارداد اولیه (در صورت تحقق شرایط مطالبه آن) نخواهد بود زیرا وجه التزام از مصادیق تضمینات تعهد تلقی نمی‌شود تا با تبدیل تعهد ساقط شود.
ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی
هرگاه طرفین عقد انتقال مال غیرمنقول ملزم به حضور در دفترخانه اسناد رسمی جهت تنظیم سند رسمی انتقال شده و برای تخلف از تعهد وجه التزامی تعیین نمایند اما هر دو تعهد را انجام ندهند؛ هیچ یک مستحق مطالبه وجه التزام از دیگری نیست.
جهت دریافت مشاوره و کسب اطلاعات بیشتر در زمینه‌ی ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی می‌توانید از وکلای مجموعه تهران وکیل استفاده کنید. وکلای مجموعه تهران وکیل آماده‌ی خدمت‌رسانی به شما مشتریان عزیز و گرامی می‌باشند و هدف آنها جلب رضایت و اعتماد شماست و سعی دارند با به کارگیری دانش و تجربه خود، مطلوب‌ترین نتایج را برای پرونده‌ی شما حاصل کنند؛ پس با اطمنیان خاطر وکلای مجموعه تهران وکیل را انتخاب کنید.
جدول خلاصه: ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی
| موضوع | توضیح | اهمیت |
|---|---|---|
| ابطال حکم غیابی | شرایط و نحوه ابطال احکام غیابی صادر شده بر اساس ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی | حفظ حقوق افراد غایب در دادرسی |
| مدت زمان اعتراض | مهلت قانونی برای اعتراض به حکم غیابی و درخواست ابطال آن | رعایت زمان قانونی برای جلوگیری از نقض حق |
| دلایل ابطال | شرایطی که بر اساس آن حکم غیابی قابل ابطال است (مثلا عدم اطلاع از دادرسی) | بررسی ادعای عدم اطلاع و دفاع از حقوق غایب |
| دادگاه صالح | دادگاهی که صلاحیت رسیدگی به درخواست ابطال حکم غیابی را دارد | رعایت تشریفات قانونی و جلوگیری از اتلاف وقت |
| اثبات عدم اطلاع | روش های اثبات عدم اطلاع از صدور حکم غیابی | اهمیت ارائه مدارک و مستندات کافی برای اثبات ادعا |
پرسش و پاسخ متداول
سوال: ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی به چه موضوعی می پردازد؟
ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی به شرایط و نحوه ابطال احکام غیابی اختصاص دارد و به اشخاص غایب در دادرسی این امکان را می‌دهد که در صورت عدم اطلاع از جریان دادرسی، حکم غیابی صادره علیه آنها را ابطال کنند.
سوال: چه زمانی می‌توان به حکم غیابی بر اساس ماده ۵۲۲ اعتراض کرد؟
مطابق ماده ۵۲۲، شخص غایب از تاریخ ابلاغ حکم غیابی، مهلت مشخصی برای اعتراض و درخواست ابطال آن دارد. این مهلت در قانون تعیین شده و باید به دقت رعایت شود.
سوال: چه مدارکی برای ابطال حکم غیابی بر اساس ماده ۵۲۲ لازم است؟
برای ابطال حکم غیابی، شخص باید عدم اطلاع خود از جریان دادرسی را به دادگاه ثابت کند. این امر با ارائه مدارکی مانند گواهی عدم ابلاغ، شهادت شهود و … امکان پذیر است.
سوال: دادگاه صالح برای رسیدگی به درخواست ابطال حکم غیابی بر اساس ماده ۵۲۲ کدام دادگاه است؟
دادگاه صالح برای رسیدگی به درخواست ابطال حکم غیابی همان دادگاهی است که حکم غیابی را صادر کرده است.
نتیجه گیری و سخن نهایی
ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی نقشی اساسی در حفظ حقوق افراد غایب در دادرسی دارد. آگاهی از شرایط و فرآیند ابطال احکام غیابی بر اساس این ماده، برای هر شخصی که ممکن است با چنین وضعیتی مواجه شود، ضروری است. رعایت دقیق مهلت قانونی و ارائه مدارک کافی برای اثبات عدم اطلاع، شرایط مهمی برای موفقیت در درخواست ابطال حکم غیابی می‌باشند. مشاوره با وکیل متخصص در این زمینه، به منظور تضمین رعایت حقوق قانونی و افزایش شانس موفقیت در این فرآیند، به شدت توصیه می‌شود.
بدون دیدگاه