در جوامع اسلامی طلاق امری نکوهیده می باشد و عموم افراد با نگاهی منفی نسبت به آن احساس خود را ابراز می دارند. اما با توجه به اینکه این موضوع در اجتماع وجود داشته و گاهی افراد به دلیل بسیاری از مسائل ناچار به انجام این امر می شوند، قانون نیز در مواد بسیاری  به تعریف و شیوه انجام این موضوع و صدور حکم در مورد آن پرداخته است.

 قانون طلاق چگونه است ؟

به طور کلی در قانون دو نوع طلاق وجود دارد :

1- طلاق رجعی : بدین صورت است که مرد تا زمانی که عده زن بعد از طلاق به تمام نرسیده باشد می تواند رجوه نماید. به طور خلاصه اگر مرد بعد از طلاق به هر دلیلی این امر پشیمان شود  و عده زن نیز به اتمام نرسیده باشد می تواند حتی بدون عقد به زندگی مشترک برگشته و طلاق به صورت کلی منحل می شود.

2- طلاق بائن : این نوع طلاق که به طور کلی امروز در اکثریت دادگاهها در خصوص ان حکم صادر می شود می باشد . در این طلاق زوج بعد از اجرای صیغه دیگر حق هیچ گونه برگشت زندگی مشترک را نداشته و بعد از طلاق تا زمانی که عقد دوباره انجام نشده باشد مرد نمی تواند به نزد زوج برگررد.

طلاق در قانون به سه روش طلاق به درخواست زوج ،  طلاق به درخواست زوجه و طلاق توافقی می باشد  که در این نوشتار به دلیل محدودیت نوشتار تنها به موضوع طلاق توافقی می پردازیم.

طلاق توافقی به طور کلی طلاقی می باشد که در آن زن و شوهر  به دلیل عدم سازش با یک دیگر و به جهت عدم درگیری طولانی مدت در دادگاه و همچنین صرفه جویی در هزینه و یا بسیاری از موضوعات دیگر قبل از  اینکه طرح دعوی طلاق نمایند به صورت مشترک بر سر مسائل مالی و غیر مالی زندگی مشترک به تفاهم رسیده و در انتها به صورت مشترک دادخواست طلاق خود را به دادگاه مطرح می نمایند.

طلاق توافقی به طور کلی دارای مراحل زیر می باشد :

1-توافق بر سر مسائل زندگی مشترک مانند مهریه ، حضانت ، جهیزیه و ….

2- ثبت نام کردن  در سامانه بهزیستی کل کشور به نام  تصمیم  ( این سامانه مربوط به اداره بهزیستی کل کشور بوده  و به طور کلی یک سامانه برای نوبت دهی طلاق می باشد ) در این سامانه زوجین باید قبل از ارائه دادخواست طلاق  در این سامانه ثبت نام نمایند.

3-شرکت طرفین طلاق در جلسات مشاوره خانواده

4-ثبت دادخواست طلاق به صورت توافقی و مشترک که در موضوع دادخواست معمولا این موضوع نوشته می شود (درخواست صدور حکم به عدم امکان سازش برای طلاق توافقی )

5- بعد از چهارمورد فوق باید طرفین براساس

ابلاغیه های ارسالی از دادگاه باید در جلسات دادگاه به صورت مشترک شرکت نموده و حضور پیدا نمایند.) البته در این امر طرفین می توانند برای خود وکیل گرفته و وکیل انها در دادگاه حضور پیدا کند.

6-دریافت نمودن گواهی عدم امکان سازش صادره از سوی دادگاه  در خصوص زوجین

7-حضور در دفاتر ثبت ازدواج و طلاق برای اجرای حکم صادره و ابطال سند ازدواج و صدور سند طلاق برای زوجین.

این موارد در طلاق توافقی ضصروری بودهو در هر دام از این موارد به غیر از مشاوره طرفین می توانند از وکیل دادگستری استفاده نموده و وکیل بسته به اینکه تا چه مقدار حق انجام امور را دارد حتی می تواند در دفاتر ثبت ازدواج و طلاق نیز حضور پیدا نماید .

البته در این موارد پیدا کردن وکیل با سابقه و تجربه در زمینه دعاوی خانوادگی بسار دشوار بوده و فرد باید در این زمینه نهایت دقت خود را در انتخاب وکیل به خرج دهد.

طلاق توافقی در قانون ایران به طور وضوع تعریف نشده است و به نوع بائن و یا رجعی ان پرداخته نشده است. همانطور که در بالا ذکر کردیم که زوج در طلاق رجعی قبل از اتمام عده زن جق رجوع را داشته و  بعد از اتمام عده طلاق بائن بوده و زوج حق رجوع به زوجه را ندارد  و همچنین در خصوص طلاق بائن ذکر کردیم که زوج بعد از طلاق به هیچ وجه  رجوع را ندارد و تنها در صورت عقد دوباره می تواند به نزد زوجه رجوع کند.

در طلاق توافقی نیز از انجا که قبل از هر اقدامی زن و شوهر در مورد کلیه مسائل به توافق رسیده و قبل از طلاق نیز زوجین در نزد مشاور نیز معمولا به توافق نمی رسند  و با توجه به نحوه  صدور حکم و همچنین ویژگی های ان معلوم می باشد که بائن بوده و بعد از طلاق زوج به هیچ وجه حق رجوع به زوجه را نداشته و نخواهد داشت. در ضمن باتوجه به بخشش مهریه  در بعضی از موارد از طرف زوجه این طلاق خلع نبوده و طرفین نمی توانند از موضوع  و تصمیم خود برگردند.