با شروع اختلافات خانوادگی در میان زوجین  در صورتی که در اسرع وقت به ان پرداخته نشود و اختلافات حل نگردد معمولا مسائل روز به روز بزرگتر و پیچیده تر شده و در انتها معمولا به طلاق و جدائی زوجین ختم می شود.

با رسیدن زندگی مشترک به این مرحله معمولا زوجین به شدت از هم گسیخته شده و معمولا و در اکثر اوقات علی رغم سازش های اولیه فی مابین باز هم به اصل ماجرا برگشته و دوباره زندگی مشترک به گرمی روزهای قبل از شروع اختلافات بر نخواهد گشت .

نکته ای که در این میان لازم به ذکر است این است که با شروع اختلافات و  برگشت زن به منزل مشترک طرفین به سرعت به سراغ قانون رفته و علیه یک دیگر اقدام به طرح دعوی می نمایند.

با شروع طرح دعوی توسط زوجین علیه یک دیگر به سرعت دعاوی متفاوتی علیه یک دیگر مطرح نموده و این مسئلهدامنه دار شده و گاهی خانواده ها را هم به شدت درگیر این ماجرا می نماید.

معمولا خانواده ها در این مسائل به صورت سرخود اقدام به رفتن به دادگاهها می نمایند  و در بسیاری از موارد دعاوی مطرح می شود که تماما به ضرر طرفین می باشد .

برای مثال زوجه دعوی نفقه را مطرح می نماید و یا علیه یک دیگر دعوی توهین و فحاشی را به دادگاههای و دادسرا ارئه می دهند.

در این میان اگر زوجه دعوی الزام به پرداخت نفقه را مطرح نماید زوج  دعوی تمکین را مطرح می کند و همین امر علاوه بر ایجاد فشار زیاد روانی به زوجین باعث ادامه دار شدن موضوع شده و به طور کلی  و به اصطلاح عامیانه دو طرف از کار و زندگی می افتند.

اما زوجین می توانند در صورتی که به طور کامل به این  نتیجه رسیده باشند که دیگر به زندگی مشترک برنخواهند گشت و حاضر به ادامه زندگی با هم نمی باشند .

در انتها در این نوشتار به روش رفع سریع این مشکل خواهیم پرداخت  که در قانون ایران به طلاق توافقی نامیده می شود.

اما طلاق توافقی چیست و چگونه می توان  درخواست آن را به دادگاه بدهیم؟

در قانون ایران و همچنین فقه شیعه حق طلاق تنها با مرد بوده و زن  جز در مواردی که در نص سریع قانون بیان شده است حق دادخواست طلاق را ندارد . این موارد در قانون حمایت خانواده و همچنین ماده 1130 قانون مدنی طرح شده اند. بر این اساس در صورتی که زوجه خواهان طلاق باشد باید یکی از موارد موجود در این موارد مانند طرح شکایت پرداخت نفقه ، شکایت ایراد ضرب و جرح ، اعتیاد شوهر و … را باید ثابت نماید. در صورتی که عدم اثبات این امر زن حتی اگر دادخواست طلاق را نیز مطرح نماید  دعوی وی رد می شود.

زوجه نیز در صورتی که بخواهد زن را طلاق بدهد باید کلیه حق و حقوق مالی وی ماند نفقه و مهریه را به طور کامل پرداخت نموده و جهیزیه را نیز  به وی برگرداند.

اما راه میانه ای نیز در این وسط وجود دارد که زوج حاضر به طلاق زن شده و باهم به صورت توافق جدا می شوند. بدین صورت که زن و شوهر قبل از هر اقدامی  در خصوص موضوعات فی مابین مانند مهریه ، جهیزیه ، نفقه وحضانت فرزند مشترک به توافق رسیده و بعد از ان با ثبتنام در سامانه تصمیمی اقدام به دریافت گواهی عدم برگشت از طلاق می نمایند.

در ادامه دادخواست طلاق خود را نوشته و در یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضائی ثبت می نمایند.

دادخواست مذکور یا از طریق سامانه به دادگاه فرستاده خواهد شد و یا خود زوجین بعد از ثبت ان را به دادگاه تحویل  خواهند داد.

بعد از این موضوع برای طرفین طلاق وقتی بر حضور در دادگاه معین می شود.

طرفین باید در زمان معین شده در دادگاه حضور پیدا نمایند . در جلسه معین شده قاضی با ارائه سوالاتی سعی در فهمیدن موضوع و مشکلات زوجین می نماید تا اگر راهی در این بین وجود داشته باشد طرفین به سازش برسند. در این بین  برای زوجین ممکن است یک یا چند جلسه دادرسی معین شود.

بعد از این جلسات طرفین  به نزد مشاور فرستاده می شوند و دو طرف باید به بیان مشکلات خود در نزد مشاور پرداخته و در انتها  در صورتی که احتمال سازش انها وجود داشته باشد  برای انها جلسات بیشتری معین می شود و اگر احتمالی برای سازش وجود نداشته باشد مشاوره بعد از چند جلسه طی یک نامه عدم امکان سازش را به قاضی اعلام می نماید.

در خصوص تمامی مراتب فوق طرفین می توانند از وکلای مجرب و حرفه ای در امور خانواده استفاده نموده و تمامی امور خود را حتی  در خصوص اجرای صیغه طلاق به وی وکالت داده و او می تواند تمامی انها را به سرانجام برساند.

استفاده از وکیل علاوه بر مزایای فوق باعث تسریع در روند انجام امور در طلاق می شود.