اگر ملک دارای حق کسب و پیشه، قابلیت استفاده به عنوان محل سکونت را نیز داشته باشد، مالک ملک میتواند به استناد این که خود یا اولاد یا پدر یا مادر و یا همسر نیاز به سکونت در ملک را دارد، دادخواست تخلیه مطرح کند
در این متن تخلیه به جهت نیاز به سکونت بررسی شده است برای دریافت اطلاعات بیشتر از راه دور 1 جوابگو سوالات شما می باشد
.
دادگاه پس از بررسی وضعیت ملک و قابلیت سکونت آن و احراز نیاز اشخاص فوق به سکونت، ابتدا پرونده را به کارشناس رسمی دادگستری جهت ارزیابی میزان حق کسب و پیشه ارجاع می دهد و پس از قطعیت نظر کارشناس رسمی، اقدام به صدور رأی تخلیه با تعیین مهلت ۳ ماهه برای موجر جهت پرداخت حق کسب و پیشه و مهلتی ۱۰ روزه تا ۲ ماهه برای مستاجر جهت تخلیه می کند. مهلت ۳ ماهه ی مالک از تاریخ قطعیت رای خواهد بود و در صورت عدم پرداخت مبلغ حق کسب و پیشه در مهلت مذکور، رأی صادره کان لم یکن میشود.
طرفین دعوی
مالک خواهان و مستأجر، خوانده ی دعوا محسوب میشود.
مرجع صالح به رسیدگی
به علت این که این نوع تخلیه، مرتبط با ملک دارای حق کسب و پیشه است مرجع رسیدگی به این دعوی، دادگاه محل وقوع ملک است.
نحوه ی اجرای رأی
پس از قطعيت رأی و صدور اجراییه، چنان چه موجر در مهلت تعیین شده در رأی، اقدام به پرداخت حق کسب پیشه کند، پس از اتمام مهلت تعیین شده برای مستاجر، اجرای احکام اقدام به تخلیه ی ملک می کند
.
برخی نکات کلیدی مرتبط با دعوی
1) ممکن است دادگاه برای احراز قابلیت سکونت ملک، بررسی و اظهار نظر در این خصوص را به کارشناس رسمی دادگستری ارجاع دهد..
۲) اشخاصی که در بند 3 ماده ی ۱۵ قانون روابط موجر و مستاجر سال ۵۶ ذکر شده اند و به استناد نیاز آنها به محل سکونت، می توان دادخواست تخلیه تقدیم کرد، حصری هستند و نمی توان با تفسیر موسع، این ضابطه را به اشخاص دیگر تعمیم داد.
۳) طبیعتا اشخاص حقوقی نمیتوانند به استناد بند ۳ ماده ی ۱۵ قانون روابط موجر و مستأجر سال ۵۶، درخواست تخلیه ی ملک را مطرح کنند.
۴) خواهان باید مالک شش دانگ ملک باشد. در غیر این صورت نمی تواند به استناد نیاز به سکنی، درخواست تخلیه کند؛ زیرا طبق قانون مدنی هیچ یک از مالکین ملک مشاع، بدون اذن سایر شرکا، حق استفاده از ملک را ندارد. البته مالک می تواند، رضایت سایر مالکین را نسبت به سکونت خود و اقربای خود در ملک، جلب کرده و سپس دادخواست تخلیه طرح کند
برای دریافت مشاوره حقوقی ملکی توسط 1 به صفحه فوق مراجعه نمایید.
جدول خلاصه: تخلیه به جهت نیاز به سکونت
موضوع | توضیحات | نکات کلیدی |
---|---|---|
مفهوم تخلیه به جهت نیاز به سکونت | فرآیند قانونی اخراج مستاجر به دلیل نیاز مالک به سکونت در ملک | ضرورت ارائه مدارک قانونی و رعایت مراحل قانونی |
شرایط قانونی | وجود قرارداد اجاره معتبر، ارائه دلیل موجه برای نیاز به سکونت، اطلاع رسانی به موقع به مستاجر | رعایت مهلت قانونی برای تخلیه |
مراحل قانونی | ارائه دادخواست به دادگاه، تعیین وقت رسیدگی، صدور حکم تخلیه | مشورت با وکیل متخصص در امور ملکی |
حقوق مستاجر | دریافت مهلت قانونی برای تخلیه، دریافت خسارت احتمالی در صورت عدم رعایت قوانین | اسناد و مدارک مرتبط را حفظ کند |
محدودیت ها | عدم امکان تخلیه در صورت وجود قرارداد بلند مدت بدون شرط تخلیه، عدم امکان تخلیه در صورت بیماری مستاجر | آشنایی با قوانین و مقررات مربوطه |
پرسش و پاسخ متداول
سوال: چه مدارکی برای تخلیه به جهت نیاز به سکونت لازم است؟
برای تخلیه به جهت نیاز به سکونت، مالک باید قرارداد اجاره معتبر، مدرکی دال بر مالکیت ملک، و مدرکی مبنی بر نیاز واقعی خود به سکونت در ملک ارائه دهد. این مدارک می تواند شامل سند مالکیت، شناسنامه، گواهی عدم سکونت و… باشد.
سوال: مهلت قانونی برای تخلیه به جهت نیاز به سکونت چقدر است؟
مهلت قانونی برای تخلیه به جهت نیاز به سکونت، بسته به نوع قرارداد و قوانین محلی متفاوت است و معمولا از چند هفته تا چند ماه متغیر می باشد. بهتر است با مراجعه به قوانین و مقررات محلی یا مشاوره با وکیل از مهلت دقیق مطلع شوید.
سوال: آیا مستاجر در صورت تخلیه به جهت نیاز به سکونت حق دریافت غرامت دارد؟
بله، در صورت عدم رعایت مراحل قانونی و یا عدم پرداخت حق و حقوق قانونی مستاجر، وی می تواند درخواست غرامت کند. میزان غرامت بسته به شرایط و قوانین محلی متفاوت است.
سوال: در صورت مخالفت مستاجر با تخلیه چه باید کرد؟
در صورت مخالفت مستاجر با تخلیه، مالک باید از طریق مراجع قضایی اقدام به اخذ حکم تخلیه کند. این فرآیند شامل ارائه دادخواست به دادگاه و طی مراحل قانونی می باشد.
نتیجه گیری و سخن نهایی
تخلیه به جهت نیاز به سکونت، فرآیندی قانونی با مراحل مشخص و حقوق و تکالیف معین برای هر دو طرف (مالک و مستاجر) است. رعایت قوانین و مقررات مربوطه و مشورت با متخصصان حقوقی، باعث می شود تا این فرآیند به طور قانونی و بدون بروز مشکلات اجرایی شود. آگاهی از حقوق و تکالیف خود در این زمینه برای هر دو طرف امر بسیار مهمی است. همواره توصیه می شود قبل از هر اقدامی با متخصصین مربوطه مشورت شود.
بدون دیدگاه