بردن به کمپ ترک اعتیاد با توسل به زور

این نوشتار مبحث بردن به کمپ ترک اعتیاد با توسل به زور  را مورد بررسی قرار می دهد.

بردن زوج به کمپ ترک اعتیاد به درخواست زوجه، آدم ربایی محسوب نمی شود.

شماره دادنامه: ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۱۰۰۶۰۱

تاریخ:۲۵/۰۶/۱۳۹۲

رای شعبه ۱۱۵۵ دادگه عمومی جزایی تهران

در خصوص اتهام متهمین 1. (س.غ.) فرزند (ف.) آزاد به قید وثیقه ۲. ( ح.غ.) فرزند (ف.)آزاد به قید وثیقه با وکالت آقای (ن.ب.) به اتهام مشارکت در آدم ربایی و ۳. آقای (ج.ش.) فرزند (م.) مدیر کمپ ترک اعتیاد (ش.)به اتهام مشارکت در آدم ربایی و بازداشت غیر قانونی موضوع شکایت آقای (ر.د.) فرزند (م.)با وکالت آقای (ح.ب.) با عنایت به محتویات پرونده کیفرخواست صادره که حکایت از آن دارد فی مابین شاکی و متهمه خانم (س.غ.)که زن و شوهر می باشند به لحاظ اختلافات خانوادگی درگیری های متعددی بوده که بعضا در شمال کشور و بعضأ در تهران صورت گرفته که در مواردی منجر به صدور حکم گردیده. با وصف مذکور در مورخ ۲۲/۱۱/۱۳۸۹ متهمه مذکور خانم (س.غ.)با همکاری برادرش (ح.غ.)در ساعات نیمه شب با هماهنگی قبلی با مدیریت کمپ ترک اعتیاد در (ش.)که از آشنایان آنان بوده به محل اقامت شاکی آمده و هم زمان طی تماس با پلیس ۱۱۰ آن هم در ساعت ۲ نیمه شب اعلام نموده شوهرش در حال استعمال مواد مخدر است و به محض رسیدن مأمورین به محل و ایجاد درگیری از فرصت استفاده کرده و شاکی را مدیریت کمپ به همراه چند نفر دیگر در حالی که با لباس منزل بوده سوار خودرو کرده و به کمپ برده و مأمورین نیز سایر افراد را به کلانتری هدایت کرده و بالاخره پس از گذشت ۲ روز با پرداخت مبلغ سه میلیون تومان توسط شاکی به مدیریت کمپ وی را رها کرده اند و موضوع شکایت و آدم ربایی طرح و جميع محتویات پرونده از جمله اظهارات همسر شاکیه که متهم ردیف اول است و اعلام زمان تماس با ۱۱۰ و اینکه هم زمان مدیریت کمپ آن هم از (ش.) ساعت ۲ نیمه شب به عمل آمده و از غفلت مأمورین استفاده نموده و شاکی را به کمپ هدایت کرده به صراحت اعلام کرده در صفحه ۱۴۰ پرونده که با دریافت سه میلیون تومان او را (شاکی) رها کرده و در جریان بازجویی و مواجهه حضوری فی مابین آقای (ش.) و سایر متهمين مشارالیه ناگهان با طرح ناراحتی قبلی جلسه دادگاه را ترک و متواری گردیده و علی رغم ابلاغ در جلسات بعدی حاضر نشده و دفاعی از خود به عمل نیاورده خود حکایت از بزه و همکاری مشارالیه با سایر متهمين است؛ لذا نظر به جميع جهات و ملاحظه اظهارات وکلای آنان هرچند که مدعی شده موضوع با رسیدگی در استان گیلان از مراتب اعتباری امر مختومه است ولی در اثناء رسیدگی مشخص گردیده در پرونده مذکور اولا: موضوع آدم ربایی به وی نگردیده؛

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره بردن به کمپ ترک اعتیاد با توسل به زور  می توانید با 1 صحبت کنید.

ثانيا: موضوع آدم ربایی مربوط به تهران و آن هم بعد از پرونده های مطروحه در شمال کشور بوده و این موضوع نیز در جلسه مورخ ۱۲/۱۲/۱۳۹۱ در برگ دوم و سوم صورت جلسه توسط وکیل متهمين تأیید گردیده است، موجب اثبات بزه انتساب به متهمین است؛ ولی از آنجا که متهمین ردیف اول و دوم در جریان ربودن و انتقال شاکی به کمپ مستقیما دخالت نکرده، هرچند طرح و نقشه از ناحیه آنان صورت گرفته موضوع از مصادیق معاونت در جرم است ولی نسبت به متهم ردیف سوم آقای (ش.د.)که مستقیما در انتقال شاکی به کمپ دخالت داشته است موضوع مباشرت است، دادگاه مستندا به مواد ۴۳ و ۷۲۶ و ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی حکم بر محکومیت خانم (س.غ.) و (ح.غ.) هریک به تحمل پنج سال حبس و متهم ردیف سوم آقای (ج.ش.) را به تحمل هفت سال حبس محکوم و اعلام می گردد و در خصوص اتهام متهم ردیف سوم مبنی بر نگه داری و مخفی نمودن شاکی در کمپ ترک اعتیاد به مدت دو روز هرچند که موضوع را عنوان بازداشت غیر قانونی تلقی نموده، ولی نظر به اینکه در متن قانون ربودن با مخفی نمودن توسط مباشر جرم یک جرم تلقی می گردد. دادگاه در خصوص اتهام متهم ردیف سوم مبنی بر بازداشت غیر قانونی و مخفی نمودن شاکی مستندا به ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری رأی بر برائت وی صادر و اعلام می گردد و در خصوص ادعای شاکی مبنی بر سرقت اموال وی از جمله یک فقره چک توسط همسرش متهمه ردیف اول و سایر اموال ایشان نظر بر اینکه اتهام سرقت در دادسرا رسیدگی و قرار منع تعقیب صادر گردیده و شاکی نسبت به قرار منع تعقیب مذکور اعتراض ننموده است دادگاه خود را فارغ از اتخاذ تصمیم می داند. رأی صادره نسبت به متهمین ردیف اول و دوم حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ، قابل تجدیدنظر و نسبت به متهم ردیف سوم (ج.ش.) غیابی و ظرف ده روز پس از ابلاغ، قابل واخواهی در همین دادگاه می باشد.

رئیس شعبه ۱۱۵۵ دادگاه عمومی جزایی تهران – ایماندوست

رأی شعبه ۲۱ دادگاه تجديدنظر استان تهران

در خصوص اعتراض ۱. آقای (الف.م.) به وکالت از (ج.ش.) ۲. آقای (الف الف.) به وکالت از (س.غ.)و ( ح.غ.)نسبت به دادنامه شماره ۴۰۰۰۲۶ مورخ ۱۶/۲/۹۲ و دادنامه غیابی شماره ۴۰۰۰۰۱ مورخ ۲۶/۱/۹۲ صادره از شعبه محترم ۱۱۵۵ دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن ردیف یک به اتهام آدم ربایی و ردیف ۲ و ۳ به اتهام معاونت در آدم ربایی محکومیت حاصل نموده اند. با ملاحظه محتویات پرونده و اینکه شاکی آقای (ر.د.) مطابق اظهارات همسرش خانم (س.غ.)معتاد بوده و در شب مورد نظر خانم (غ.) به اتفاق برادرش (ح.غ.)به محل سکونت همسرش به اتفاق مأمورین نیروی انتظامی مراجعه نموده اند و مضافا خانم (غ.)با کمپ ترک اعتیاد تماس حاصل نموده و درخواست کرده همسرش معتاد می باشد جهت بردن وی به کمپ اقدام شود و آقای (ش.) که دارنده کمپ می باشد هم زمان با حضور مأمورین در محل حاضر و اقدام به بردن شاکی به کمپ می نماید؛

اولا: انتقال شاکی به کمپ هم زمان با حضور مأمورین بوده است؛

 ثانيا: درخواست انتقال شاکی به کمپ از ناحیه همسرش خانم (س.غ.) بوده و آقای (ش.)نسبت به همین درخواست اقدام نموده است که اظهارات آقای (ش.)در مواجهه حضوری مورد تأیید خانم (غ.) قرار گرفته است؛ لذا صرف نظر از اینکه انتقال آقای (د.) (شاکی) به کمپ مورد رضایت ایشان نبوده است؛ لیکن اقدامات تجدیدنظر خواهان با نیت انتقال وی جهت ترک اعتیاد بوده نه قصد آدم ربایی و متعاقب همین موضوع در روز بعد نیز شاکی با درخواست خود از کمپ رها شده است. لذا دلیلی بر سوءنیت تجدیدنظرخواهان دایر بر جرم آدم ربایی وجود ندارد اگر چه ضرورت دارد انتقال به کمپ با رضایت شاکی انجام می شد؛ لیکن عدم رضایت وی دلیل به عمل تجدیدنظرخواهان مبنی بر آدم ربایی نیست، لذا دادگاه به لحاظ فقد عنصر معنوی جرم و عدم سوءنیت تجدیدنظرخواهان مستندا به بند یک ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری و ماده ۲۲ قانون دادگاههای عمومی و انقلاب و اصل برائت با نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته رأی بر برائت آقایان ۱.(ج.ش.)از اتهام آدم ربایی و آقای (ح.غ.)و خانم (س.غ.)از اتهام معاونت در آدم ربایی صادر می نماید .رأی صادره قطعی است.

رئیس شعبه ۲۱ دادگاه تجدید نظر استان تهران _ مستشار دادگاه

تولیت _ پور عرب

لازم به ذکر است امکان دریافت مشاوره از 1 به صورت 24 ساعته برای شما عزیزان فراهم شده است.

برای دریافت 1 توسط 1 به صفحه فوق مراجعه نمایید یا با کارشناسان 1 ما در ارتباط باشید.

جدول خلاصه: بردن به کمپ ترک اعتیاد با توسل به زور

پرسش و پاسخ متداول

سوال: آیا بردن فرد معتاد به کمپ ترک اعتیاد با توسل به زور قانونی است؟

خیر، به طور کلی بردن فرد به کمپ ترک اعتیاد بدون رضایت او غیرقانونی است مگر در شرایط خاص و با حکم قضایی. این عمل ممکن است به عنوان تجاوز به حریم خصوصی و آزادی فرد تلقی شود.

سوال: چه زمانی می‌توان به طور قانونی فرد معتاد را به کمپ ترک اعتیاد برد؟

در شرایطی که فرد معتاد خطر جدی برای خود یا دیگران ایجاد کند، ممکن است با حکم قضایی و به کمک نیروی انتظامی، به کمپ ترک اعتیاد منتقل شود. این امر نیازمند ارائه مدارک و شواهد محکم به مراجع قضایی است.

سوال: چه روش‌های جایگزین برای بردن فرد معتاد به کمپ ترک اعتیاد وجود دارد؟

روش‌های جایگزین شامل گفتگو و مشاوره با فرد معتاد، مداخله خانواده، و ارائه اطلاعات درباره مراکز ترک اعتیاد معتبر و درمان‌های جایگزین است. هدف این روش‌ها جلب همکاری داوطلبانه فرد در درمان است.

سوال: آیا کمپ‌های ترک اعتیاد اجباری موثر هستند؟

مطالعات نشان داده‌اند که کمپ‌های ترک اعتیاد اجباری به تنهایی کمترین تاثیر را در بهبودی بلند مدت دارند. موفقیت در ترک اعتیاد مستلزم همکاری و اراده فرد معتاد در فرآیند درمان است.

نتیجه گیری و سخن نهایی

بردن فرد معتاد به کمپ ترک اعتیاد با توسل به زور، روشی غیرموثر و غالباً غیرقانونی است که می‌تواند آسیب‌های روانی و اجتماعی جدی به همراه داشته باشد. روش‌های جایگزین و مبتنی بر همکاری و جلب رضایت فرد، شانس موفقیت در درمان را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهند. مشاوره با متخصصان حوزه اعتیاد و استفاده از روش‌های درمانی اثبات شده، برای درمان موفق اعتیاد ضروری است.