در این مقاله میخواهیم راجب وکیل خوب شیراز صحبت کنیم و بگوییم از کجا و چگونه با بهترین وکیل خوب شیراز صحبت کنید تا مشکلی که برایتان پیش آماده با کمک وکیل مجرب حل و فصل کنید.
حق دفاع، از جمله حقوق فطری است که بشر از دیرباز آن را شناخته است و اجرای کامل عدالت را در هر مخاصمه ای در گرو امکان استفاده طرفین دعوی از امکانات دفاعی برابر می دانسته است و وکالت ابزاری بوده است در جهت تحقق این هدف و تأمین یک دادرسی عادلانه که نهایتاً به ارضاء میل عدالتخواهی بشر منجر می گردیده است. شاید این شعار که: “فرشته عدالت با دو بال وکالت و قضاوت قادر به پرواز است”، رساترین تعبیر از ارتباط تنگاتنگ وکالت با تأمین عدالت در جامعه باشد. به همین دلیل وکالت در دعاوی، سابقه ای به قدمت پیدایش نهاد دادرسی حتی در ابتدائی ترین شکل آن، در جوامع بشری دارد.
در تمدن کلدانیان و بابل و ایران و مصر نیز در میان مردم، افرادی یافت می شدند که بجهت داشتن هوش و ذکاوت سرشار و آشنایی با فنون دفاع، در منازعات و مناقشات حقوقی، طرف مشورت اشخاص معمولی قرار می گرفتند و گاهی نیز در مجالس قضا برای دفاع از آنان حضور می یافتند. پس از اختراع فن کتابت توسط مصریان، تحول اساسی در کیفیت دفاع در مجالس قضا پیدا شد و دفاع شفاهی جای خود را به دفاع کتبی داد، زیرا تصور همگانی بر این بود که در دفاع شفاهی، همواره ابتکار عمل در دست طرفی قرار می گرفت که از بیانی رسا و دلنشین و آهنگی خوش در ادای کلمات و ارائه مطالب برخوردار بود و بعضاً نیز با توسل به شیوه های خدعه آمیز برای تحریک عواطف و احساسات قضات، تلاش در جلب حمایت آنان از خود می نمود و پیدایش فن کتابت، فرصت مناسبی برای جبران این نقیصه در دادرسی بود.
با وقوع این تحول در دادرسی، ضرورت مراجعه به افرادی که در فنون دفاع تبحّر داشتند و کتابت را نیز آموخته بودند، اهمیت بیشتری پیدا کرد؛ زیرا با توجه به محدود بودن افراد باسواد و آشنا با خط در عهد باستان، مردم ناگزیر بودند برای دفاع از خود و یا بیان ادعا در مجالس قضا به این قبیل اشخاص مراجعه نمایند بطوری که متدرجاً، طرح دعوی و پاسخگویی به آن در صلاحیت انحصاری دسته معدودی از افراد قرار گرفت و هسته اولیه حرفه وکالت از همین دوران تشکیل گردید.
در رم باستان نیز، وکالت بمعنای دفاع از مدعی یا مدعی علیه در دادگاهها توسط دیگران، مرسوم بوده است با این ویژگی که حکم دادگاه له یا علیه شخص وکیل صادر میگردید نه طرف دعوی. ولی در تحولات بعدی، این امکان بوجود آمد که اصیل بتواند با درخواست تنفیذ حکمی که به نفع وکیل او صادر می گردید، به نفع خود، محکوم به را از طرف دعوی مستقلاً مطالبه نماید و طرف مقابل وی نیز بالعکس به همین روش، موضوع حكم را از اصيل وصول کند.
از ویژگی های دیگر وکالت در این عهد، حضور اجباری موکل به همراه وکیل خود در دادگاه بوده است.
نکته قابل توجه در پیشینه وکالت در عهد باستان در تمدنهایی که ذکر شد، این بوده است که دفاع از حقوق دیگران نشانه جوانمردی و مروت بوده و برای اشخاصی که این توانایی را داشتند، جنبه تفننی داشته و در ازاء آن دستمزدی دریافت نمی شده است، ليکن به مرور زمان و بجهت کثرت مراجعه اشخاص به این قبیل افراد، بتدریج این فن در کنار سایر حِرَف فکری بصورت یک حرفه وسیله ارتزاق درآمد بطوری که برای نظام بخشیدن به امور مربوط به صاحبان این حرفه و نظارت دولت بر حسن انجام وظیفه آنان، اولین قانون وکالت بعد از انقلاب کبیر فرانسه در سال ۱۸۱۰ توسط ناپلئون بناپارت وضع و اعلام گردید که سوگند وكالتی معروف در همه نظام های حقوقی معاصر، از ابداعات این قانون است.
در فقه شیعه نیز بصورت پراکنده احکامی در مورد وکالت دیده می شود. از باب نمونه در شرح لمعه در باب وکالت تحت عنوان “توکیل در منازعات” می خوانیم:
: و يَستَحبُّ لِذوى المُروات، التوكيلُ في المُنازِعات …. ولی برای آن احکامی خاص، غیر از آنچه در عقد وکالت وجود دارد، پیش بینی نشده است.
صاحب جواهر، عدم علم وکیل را به فساد دعوی موکل، شرط جواز مساعدت وکیل در منازعه به موکل می داند. لیکن عده ای از فقهای معاصر بر خلاف صاحب جواهر، علم به صحت دعوی موکل را شرط قبول وکالت می دانند.
به بطور کلی آنچه از متون فقهی و تاریخی استنباط می گردد، این است که حضور بهترین وکیل در جلسات دادرسی به نیابت از متداعیین و دفاع از آنان در قالب عقد وکالت، پذیرفتنی بوده است و حتی در محاکماتی که یکی از طرفین غایب بوده است، بهترین وکیل می توانسته است از او دفاع نماید و نیز چند وکیل متفقأ و منفرداً می توانسته اند به وکالت از طرفین دعوی در دادگاه حضور یابند. لیکن برخی از خاورشناسان معتقدند که در آیین دادرسی اسلامی، وکالت به رسمیت شناخته نشده بوده است؛ زیرا اگر چنین نهادی در نظام قضائی اسلام وجود می داشت، می بایست در ادبیات اسلامی بازتاب پیدا میکرد.
در هر حال وکیل دعاوی در نظام قضائی اسلام نقش مؤثری نداشته است و سکوت کتبی که در باب قضا نوشته شده است، در این مورد بهترین گواه این ادعاست.
تردید در ماهیت حقوقی این نهاد عمدتاً از آنجا ناشی می گردد که تمام ابعاد حقوقی آنرا با تعریف متداول و مرسوم عقد وکالت، یعنی “استنابه در تصرف” نمی توان توجیه کرد؛ زیرا هر چند بهترین وکیل شیراز با اذن موکل خود و به نیابت از وی این حق را پیدا می کند که حقوق مربوط به وی را در یک دعوی خاص استیفا نماید، لیکن جوهر اصلی توافق طرفین، متعهد ساختن بهترین وکیل شیراز به انجام اموریست که نتیجه آن احتمالاً به استیفای حقوق موکل در دعوی مورد نظر منجر خواهد گردید و اذن موكل در تعقیب یک دعوی خاص توسط بهترین وکیل شیراز صرفاً زمینه ساز انجام تعهدات بهتری وکیل مورد نظر است و بس. بعبارت دیگر، آنچه در یک قرارداد وکالت مربوط به طرح یک دعوی یا پاسخگویی به آن مورد نظر متعاقدین است، صرف اعطای اذن به بهترین وکیل شیراز به منظور حضور وی از جانب موکل در دادگاه و انجام مدافعات لازم به نیابت از او نمی باشد تا بتوان این رابطه را یک نوع “استنابه در تصرف” به معنای شایع آن در انجام اعمال حقوقی دیگر تلقی نمود، بلکه قصد طرفین عقد در تنظیم این قراردادها، تعهد بهترین وکیل شیراز مبنی بر استفاده از کلیه مهارت های قانونی به نفع موکل در جریان تعقیب دعوی موضوع وکالت در مقابل دریافت اجرت معینی می باشد، بطوری که رابطه حقوقی موجود از اذنی بودن به عهدی بودن تبدیل می گردد.
موسسه حقوقی تهران وکیل در شهر شیراز همانند بسیاری از شهرهای دیگر کشورمان از وکلای موفق و با سابقه ی این شهر بهره می برد. این گروه از صدها وکیل خوب، توانا و حاذق که در شهرهای مختلف مشغول فعالیت هستند تشکیل شده است و هر کدام از این وکلا با نهایت درایت و تسلط کافی بر فنون دفاع تا کنون توانسته اند در پرونده های گوناگون خوش درخشیده و موفقیت های زیادی را بدست آورند. بنابراین اگر به دنبال بهترین وکلای شیراز برای احقاق حق و حقوقتان هستید و یا نیاز به مشاورۀ تخصصی دارید، با موسسه حقوقی تهران وکیل تماس بگیرید.
برای ارتباط با وکیل خانواده متخصص به صفحه فوق مراجعه نمایید.
بدون دیدگاه